Hij kwam bij mij in tijdelijke opvang vanuit een noodasiel in Spanje, om geadopteerd te worden, maar bleek niet herplaatsbaar. Liefdevolle hulpverleners vonden het humaan hem in te laten slapen. Leven in doodsangst is geen leven. Ik wilde het toch proberen en heb hem gehouden. De eerste maanden heeft hij uit angst voor mensen -en dus ook voor mij- zich verscholen achter Kali. Veel geduld en veel trainen, stapje voor stapje tot aan face your fears. Mijn andere hond is dus Kali. Ze hield zich in Frankrijk schuil in een van de schuren op mijn terrein, toen ik aankwam uit Nederland. We schrokken ons te pletter toen we elkaar zagen, ik gaf een gil, zij een blaf, en toen kwam alles goed. Ze bleek bij een zwervende zigeuner te horen die een roedel honden bij zich had, maar sinds enkele weken terminaal in het ziekenhuis in Toulouse lag. Wij als buurt ontfermden ons met goedvinden van het baasje over de roedel en zo was Kali (betekent zwart van kaligrafie in het zigeuners) opeens een huishond met 2 nationaliteiten. En dat bevalt haar uitstekend. Mijn eerste hondje was een zwervend vals Yorkshire terriertje. Inmiddels is dit Foxje al jaren dood.
0 Comments
Leave a Reply. |
BlogsIk ben Monique en als je komt logeren is dat in een van mijn huizen. Misschien gaan we elkaar ontmoeten, maar misschien niet. Op deze pagina krijg je een beetje idee wie ik ben, door de blogs. Liefs Monique Archives
June 2017
Categories |