Het was-het is- of het komt nog

Ik spreek Frans. Mag ook wel. Ik heb er al bijna 20 jaar een huis, ik woon er een deel van het jaar en heb er dingen meegemaakt waar je in Nederland een leven lang over doet.
Mijn Nederlandse vrienden vinden ook dat ik lekker Frans bek en franse mensen vinden mijn Frans ook best très bien.
Wat niet waar is. In mijn talenknobbel passen lang niet alle franse verleden en toekomstige tijden.
“Als ik terugdenk aan wat ik vroeger wilde worden als ik later groot was’ ………. begin ik dus niet aan, zo’n zin.
Mijn leven hier in Frankrijk speelt zich af in  drie tijdperken, het was, het is, of het komt nog. Ik was, ik ben of ik zal. . . . . . . .. Dat maakt mijn franse leven lekker in het hier en nu. Soms vrees ik dat mijn omgeving me een beetje simpel vindt. Ik kijk niet ver achterom en ook niet ver vooruit.
Als ik dat wel doe, gaat het meestal fout. Zo heb ik ooit dromerig tegen mijn buurvrouw gezegd dat ik altijd al hier in Frankrijk heb willen zijn, later (!) … Ik weet niet meer hoe ik dit precies zei, maar ze verstond in ieder geval dat ik later hier wilde worden uitgestrooid. …. kleinigheidje…niet te ver vooruit plannen dus . . . . . .
MV